Het is al weer een tijdje geleden maar hier dan eindelijk mijn verslag van een onvergetelijke dag Rotterdam. Ik heb mijn eerste hele marathon uitgelopen, wat een kolere eind is dat zeg, maar wel ontzettend mooi. Ik heb er echt van genoten. Oma Meppel was mee als mijn soul supporter. Zonder haar had ik het niet gered, bedankt mam!! De eerste 25km vlogen voorbij maar na 32 km stond de man met de hamer mij op te wachten. Dat is echt een moeilijk stuk, tot 37-38km. Dan denk je ineens, he het is nog maar 4km!! Eenmaal over de finish is het gevoel niet te beschrijven, ik hoor gewoon bij de 1% van alle hardlopers die een marathon kunnen lopen. Emoties in overvloed dus. Hier zijn een paar foto's
De 3e foto is na 39km toen ik weer vleugels had, Hahahahaha. De volgende dag hadden we het geluk toch nog Zoila Gomez te ontmoeten. Zij is 1 van de beste loopsters ter wereld en is ook bij mijn zus thuis geweest in San Diego. Ik doe het zeker nog een keer, maar wanneer weet ik nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten